نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

• عباس رمضانی ¹
• معصومه شریفی ²

¹ گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

² کارشناسی، گروه زبان انگلیسی، دانشگاه فرهنگیان، زنجان، ایران

چکیده

هدف: پیشرفت‌های جدید در زمینه آموزش هوش مصنوعی (AI) باعث ایجاد علاقه و نگرانی همزمان در مورد نحوه بهبود بیشتر آن در حوزه آموزش علوم شده است. روش: این مطالعه کیفی نگاهی به دیدگاه‌های معلمان علوم درباره پتانسیل و محدودیت‌های استفاده از ChatGPT در آموزش علوم و راه‌های بهره‌گیری از چنین فناوری‌هایی ارائه می‌کند. این پژوهش بر اساس داده‌های گردآوری شده از 46 معلم علوم از استان زنجان، با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله برفی انجام شد. یافته‌ها: معلمان بازخوردی در مورد نحوه مفید بودن و همچنین محدودیت‌های ChatGPT به عنوان یک ابزار آموزشی مؤثر در کلاس درس خود ارائه دادند. به طور کلی، یافته‌ها تصویری را نقش می‌کشند که در آن معلمان به طور صریح اذعان داشتند ChatGPT دارای پتانسیل قابل توجهی برای افزایش تعامل در کلاس درس است، اما در عین حال نگرانی‌هایی نسبت به تأثیرات آن داشتند؛ مانند ایجاد وابستگی بیش از حد به فناوری در میان دانش‌آموزان و اینکه این ابزارها می‌توانند توانایی دانش‌آموزان در تفکر انتقادی و خلاقانه را محدود کنند. نتایج همچنین در مورد فرصت‌های شغلی آینده و لزوم بازنگری منطبق با نیازهای جدید در برنامه‌های درسی برای بهره‌گیری از امکانات فراهم شده توسط ابزارهای هوش مصنوعی صحبت می‌کنند. پیامدهای عملی و سیاست‌گذاری و همچنین راه‌های تحقیقاتی آتی در مورد فرصت‌های شغلی در بخش نتیجه‌گیری مورد بحث قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: این مطالعه به زمینه در حال رشد آموزش و هوش مصنوعی کمک می‌کند، با تأکید بر اینکه نیاز است تعادلی بین نوآوری و مسئولیت آموزشی برقرار شود. نشان داده شده است که هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان یک ابزار کمکی در فرآیند تدریس مفید باشد، نه جایگزین معلم. یکپارچه‌سازی موفقیت‌آمیز این فناوری‌ها نیازمند توجه به مسائل عدالت، اخلاق و همکاری بین معلمان، سیاست‌گذاران و متخصصان فناوری است.

کلیدواژه‌ها

• چت جی بی تی
• آموزش علوم
• دیدگاه معلمان
• هوش مصنوعی
• فناوری
• طراحی برنامه درسی
• روش های تدریس

موضوعات

• آموزش از دور