نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
چکیده
فناوری زندگی دانشگاهی ما را در قرن بیست و یکم به شدت تغییر داده است. چالش معلمان و محققان در زمینه آموزش زبان، آماده کردن معلمان و دانش آموزان با سوادها و شایستگی های جدید است. اصطلاحاتی مانند «سواد دیجیتال»، «سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات»، «سواد»، «سواد رایانه»، «سواد چندگانه» و غیره. توسط محققان [1] توضیح داده شده و توسط گزارش های مختلف [2-3] برای ادغام موفقیت آمیز فناوری در فرآیند یادگیری و آموزش موثر زبان توصیه می شود. مستقر
در ادبیات، این ادغام در دهه گذشته به یک منطقه حیاتی برای آموزش خط تحقیقاتی و زبان‌شناسی کاربردی تبدیل شده است. از زمان اولین کاربرد واژه "یادگیری زبان به کمک کامپیوتر" در دهه 1980 تا زمان استفاده از "آموزش زبان پیشرفته با فناوری (TELL)" و ابزارهای پیشرفته و پیشرفته مانند "واقعیت مجازی (VR)" و "ربات" بسیاری از محققان بر کاربردهای فناوری در آموزش زبان تاکید کرده اند.
کلیدواژه‌ها
[1] Tafazoli, D., Gómez Parra, M. E., Huertas Abril, C. A. (2017). Computer literacy: Sine qua non for
digital age of language learning and teaching. Theory and Practice in Language Studies, 7(9), 716-722.
[2] Partnership for 21st Century Skills. (2007). Beyond the three Rs: Voter attitudes toward 21st century
skills. Author. Retrieved from ,http://www.p21.org/documents/P21_pollreport_singlepg.pdf
[3] OECD. (2005). The definition and selection of key competencies. Executive summary.
http://www.oecd.org/pisa/35070367.pdf
)